Artıq insan haqları mövzusunu Azərbaycanda işbazların, fırıldaqçıların, vətəni kiçik bir qrant layihəsi qarşılığında bazara çıxardanların monopoliyasından azad etməyin zamanıdır.
1995 ci il Mart ayında baş verən “OMON” hadisələrindən sonra, yəni son 20 ildə ölkəmizdə “siyasi məhbus” məsələsi öz həllini tapmayıbdır.
Sanki Avropa, ABŞ, Əliyev İqtidarı və ölkənin siyasi ictimai sektorunu 23 ildir monopoliyasında saxlayan qüvvələr arasında gizli bir anlaşma var.
Bu necə olur axı?
Qərb Azərbaycanda bu günə kimi keçirilən bütün seçkilərin nəticələrini Əliyev iqtidarının lehinə tanıyıb, lakin həmin Qərb seçkidən həmən sonra təkrar Əliyevlərin qarşısında duran ictimai siyasi qüvvələrlə təkrar bir şey olmamış kimi siyasi məhbuslar və digər insan haqları sahəsində əməkdaşlığını davam etdirir.
Həbs edilən və sonrada siyasi məhbus olaraq elan edilən Jurnalistlər, ya İqtidarın iri məmurlarının bəzi mülklərininin varlığını avropadakı əməkdaşları vasitəsilə tapıb bunu ictimaiyyətlə paylaşırlar, yada bəzi Jurnalist və ictimai siyasi aktivlər Ermənistanla xalq diplomatiyasi adı altında fərqli ortaq layihələrə müəlliflik edirlər.
Digər bir qurup siyasi məhbuslar, partiya mənsubiyyətləri olan günahsız və səmimi insanlardır. Onların Partiyalarında baş verən oyunlardan xəbərləri yoxdur. El arasında o cürə siyasi məhbuslara, ya “Partiya Sədrlərinin Qurbanları” yada ki “Çujoy paxmel gedənlər“ deyirlər.
Bütün bunları söyləməkdə məqsədim bu sahədə bəzi ciddi şübhələrimi xalqımıza paylaşmaqdır.
Əliyev İqtidarını susdurmaq üçün Qərbin və ABŞ-ın əlində yetəri qədər riçaklar mövcuddur.
Bu riçakların birincisi Əliyev və onun ailə üzvləri başda olmaqla azərbaycanın hakimiyyət mənsublarının Avropa və Amerika məkanında dondurulmasıdır. Onlara Viza qadağasının qoyulmasıdır. Əliyevlərin keçirdiyi saxta seçkilərin nəticələrinin tanınmamasıdır. Bütün yuxarıda qeyd etdiyim riçakları əlində rəhbər tutan Qərb Azərbaycan İqtidarını İnsan Haqları sahəsində, iqtisadiyyat sahəsində reformlara məcbur edə bilərdi və eyni zamanda həmin riçaklarla Əliyevləri yolsuzluğun aradan qaldırıllmasına, azad və demokratik seçkilərin keçirilməsində də israrçı ola bilərdi.
Qərb və Amerika bu günə qədər son 20 ildə yalnız azərbaycan ictimai siyasi mühitində yalnız siyasi məhbuslarin azad edilməsi məsələsində gündəmə gəlibdir.
Qərb və Amerika həmin siyasi məhbuslarin bir müddət içəridə qalıb sonrada azadlıqlarına qovuşduqları zamana qədər onların əksəriyyətini əllərində mövcud olan bütün mükafatlarla təltif edirlər.
Nəzərə alsaq ki, ölkəmizdə 20 ildir siyasi məhbuslar əksik olmur, Avropa inustutlarının azərbaycanla bağli işi gücü yalniz siyasi məhbuslar və insan haqlarının vəziyyətinin yaxşılaşdırılması məsələsidir.
Bu günə qədər başqa sahələrdə əməkdaşlıq olubsa buyurun söyləyin? Necə deyərlər, alan razı satan razı.
Əliyev İqtidarı bu minvanla 23 ildir xalqın yer altı və yer üstü sərvətlərini talayaraq xalqını əzməklə məşguldur, müxalifət partiyaları, QHT və bəzi Medialar 23 ildir yalnız İqtidarla Avropa arasında kuruyerlik etməklə məşguldur, avropa və amerika necə deyərlər bulanıq suda çox rahatliqla balıq tutur.
Əliyev iqtidarının oğurladığı bütün xalq vəsaitləri Avropa məkanında, hər il Avropalı siyasətçilərə və diplomatlara kilolarla Kürü və Dollar “Pay“ olaraq verilməkdə davam edir. (Əliyevlər və Avropalılar bunun adını hədiyyə qoymuşlar, bunuda təzə öyrəndik)
O zaman Avropa və Amerika niyə zəhmət çəkib Əliyev rejimini iqtidardan uzaklaşdırmaqda kiməsə köməklik etsin ki?
Artıq biz Azərbaycan ictimai-siyasi sektorunu yuxarıda qeyd etdiyimiz məsələlərdə nəzarət altına almaq məcburiyyətindəyik. Biz ciddi formada fəaliyyət göstərən hər kəsə dəstək verməyə hazırıq, lakin insan haqları, karrupsiya araşdırmaları adı altında Iqtidar və beynəlxalq güclərin oyunlarında üçüncü tərəf olan siyasi ictimai sektoru ifşa etmək mecburiyyətindəyik.
Avropa Azərbaycanlılarının Milli Birlik Şurasının sədri Qabil Rzayev